Thursday, November 1, 2007

Eye of the Storm van Jack Higgins

Eye of the storm
Rosa de Jong

Beschrijvingsopdracht

A) Complete titelbeschrijving

Jack Higgins, Eye of the storm, London 1993 (tweede druk)

B) Korte motivatie boekkeuze

Toen we de opdracht kregen om voor het vak engels een boek te gaan lezen, ben ik direct naar de bibliotheek gegaan. Ik ben iemand die vaak naar titels kijkt, spreken ze me aan of niet? Eye of the storm was een titel die me absoluut aansprak, het klonk als spanning. Na de achterkant gelezen te hebben was ik ervan overtuigd; dit wordt het boek wat ik ga lezen. Het leek vol spanning te zitten, iets wat ik wel leuk vind!!

C) Korte weergave van de inhoud

Het boek draait om eigenlijk om één ding. Op de eerste pagina wordt verteld over een “terroristische” aanslag, 7 februari 1991. Deze aanval was bedoeld voor Downing Street 10, waar op dat moment het oorlogskabinet (het boek speelt zich af in de Golfoorlog) vergaderde. Deze zaak is tot nu toe onopgelost. Aan het eind van de eerste pagina staat dan: “Perhaps, it went something like this…”.

De hoofdpersoon in het boek is Sean Dillon, beroepsterrorist. Hij heeft voor de ETA, de IRA en verschillende anderen terroristische groepen gewerkt. In 20 jaar is hij nog nooit opgepakt, hij heeft nog nooit in een gevangenis gezeten; hij is de beste van allemaal.

De Golfoorlog tegen Irak is begonnen. Saddam Houssein wil aan de wereld laten zien dat hij alles en iedereen aankan en geeft zijn assistent de opdracht om iemand te zoeken die de wereld kan laten schrikken. Al snel komen ze bij de hoofdpersoon terecht; Sean Dillon. Sean Dillon heeft als eerste plan om Margaret Thatcher (toen een belangrijke politicus in Engeland, op internet had ik opgezocht dat ze toen geen premier meer was) te vermoorden, omdat Sean in Parijs is op dat moment en Margaret Thatcher ook in Parijs verblijft. Hij zoekt zijn eigen hulpjes uit, maar als ze horen met wat een voor een plan hij bezig is, schakelen ze de Engelse overheid in. Het plan van Sean wat zo mooi leek, was mislukt. De Engelse overheid, politie en andere antiterroristische organisaties krijgen steeds meer het idee dat Sean Dillon met iets “groots” bezig is. En dat is hij ook. De enige man die Sean Dillon kan uitschakelen is Martin Brosnan. Zijn persoonlijke wraakgevoelens zijn groot.
Dan komt Tommie McGuire in het spel, hij is iemand die wel wat van Sean Dillon weet en dit verteld aan Martin Brosnan. De enige oplossing voor Sean Dillon was dan ook om naar Dublin te gaan en Tommie McGuire te doden. Tommie McGuire stond immers zijn grote plannen in de weg.

Sean Dillon was bijna klaar voor zijn aanval op “Het oorlogskabinet” (War Cabinet). Fahy, een goede vriend van Sean, wilde echter nog iets aan de granaten verbeteren, zodat ze effectiever zouden zijn. Een aantal dagen daarna begon hij de aanval, maar het werd een mislukking. De leden van het oorlogskabinet waren niet geraakt en dáár waren dus ook geen doden gevallen. Dillon ging dan ook snel weg met het vliegtuig op weg naar Saint-Denis (Frankrijk). Voordat hij op het vliegtuig stapt, is daar ineens het hulpje van Saddam Houssein die hem om onbekende redenen dood wil hebben. Niet Sean Dillon maar het hulpje zal sterven in dit vuurgevecht. In Saint-Denis bereiden Martin Brosnan en zijn mannen de landing van Sean voor. Zodra hij uit het vliegtuig komt barst het vuurgevecht los. Sean Dillon lijkt omgekomen te zijn na twee schoten in het hart. Martin Brosnan en zijn mannen zijn snel weg, ze zijn nu immers bang dat ze gepakt worden door de Franse politie. Misschien hadden ze eerst moeten controleren of Sean Dillon wel echt dood was, want door zijn kogelvrije pak, kan hij rustig naar de aankomsthal lopen en daarna de wijde wereld in rijden als een doodgewone toerist, alsof er niets gebeurd is.


Verdiepingsopdracht

Voor dat ik dit boek ging lezen had ik een aantal verwachtingen. Ik had als belangrijkste verwachting natuurlijk dat het spannend zou worden, maar ook dat het een verhaal zou zijn vol met actie en veel terroristische aanslagen. Het liefste lees ik ook boeken vol met spanning en avontuur. De verwachtingen bij dit boek komen dus niet zomaar ergens vandaan. En ook nadat ik de achterkant had gelezen was het mij wel duidelijk dat het vol spanning zat. Je bent het hele verhaal op zoek naar antwoorden op open plekken, die in het verhaal ontstaan. De spanning drijft je om verder te lezen.
De meeste verwachtingen zijn uitgekomen. Het was inderdaad een boek vol spanning waarin je werd gedwongen verder te lezen, omdat je antwoord wilde op de vragen die waren ontstaan. Je bleef lezen om er een antwoord op te krijgen, wat uiteindelijk ook was gelukt. Sommige stukken in het boek waren langdradig, maar daar gaf ik dan niet veel om, omdat ik wist dat daarna misschien wel het antwoord op een aantal vragen kwam. Mijn verwachtingen van spanning klopte dus wel. Iets wat eigenlijk ook heel simpel lijkt.
De ruimte roept spanning op. Omdat het in een oorlog is en omdat het echt is gebeurd, maakt het spannend en interessanter. Dat is ook de functie van de ruimte. Het thema is het verklaren van de aanval bij het Briste Kabinet van de Oorlog op 7-2-1991.
Het verhaal wordt verteld door een alwetende verteller. Dat is handig bij dit boek, omdat je zo meerdere gedachtes kan lezen van verschillende personages. Daardoor kan je je beter identificeren met de personages. Ook al doen ze verkeerde dingen, je snapt ze toch op de een of andere manier.

Evaluatie
Mijn eindoordeel over dit boek, Eye of the storm, is zeer zeker positief. Ik heb al vaak verteld in dit verslag maar het is gewoon een spannend boek, vanwege alle open plekken die het verhaal spannend maken. Je wilt en blíjft ook doorlezen. In het boek staan wel een aantal moeilijke woorden, maar naarmate je verder in het verhaal komt, ga je makkelijker lezen en kun je woorden afleiden uit de context. Om het maar eens kort samen te vatten: Een mooi, spannend en boeiend boek!
Met het uitvoeren van de verdiepingsopdracht had ik absoluut geen problemen! Ik had de eerste twee stipjes uitgekozen en deze uitvoerig beschreven. Dat was voor mij geen probleem. Er was dus ook niks onduidelijks, verwarrends, of moelijks aan de verdieping.

No comments: